8 grudnia 2023 roku Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła ustawę o zmianach w niektórych ustawach dotyczących praw mniejszości narodowych. Ustawa ta została przyjęta, aby uwzględnić ocenę ekspercką Rady Europy i spełnić kryterium Komisji Europejskiej dla otwarcia negocjacji o członkostwo w UE.

Współautor projektu ustawy, członek komisji Wołodymyr Wiatrowych stwierdził, że wszystkie innowacje nie będą dotyczyć języka rosyjskiego jako języka państwa agresora „i nie przez 5 lat, jak planował rząd, ale na czas nieokreślony ”.

Kursy językowe prowadzone w Instytucie Slawistyki PAN cieszą się dużym zainteresowaniem. Według stanu na lipiec 2023 r. zorganizowano 10 edycji kursów języka ukraińskiego i 6 edycji języka polskiego. Łącznie wzięło w nich udział 1369 osób: 744 na kursach języka polskiego i 625 na kursach języka ukraińskiego. 11 grudnia rozpoczynają się nowe cykle dla ponad 300 osób z całego świata.

Zbiorowy Zachód powinien uświadomić, że obecny system bezpieczeństwa został unieważniony przez Rosję. Inwazja Rosji na Ukrainę jest aktem agresji, który narusza zasady prawa międzynarodowego i bezpieczeństwo Europy.

Ukraina jest kluczowym krajem dla bezpieczeństwa Europy. Jej zwycięstwo w wojnie z Rosją będzie miało pozytywny wpływ na stabilność i bezpieczeństwo całego kontynentu. Zachód powinien aktywniej wspierać Ukrainę, aby pomóc jej odeprzeć rosyjską agresję i obronić swoją suwerenność. Wsparcie to powinno obejmować dostawy broni, sprzętu wojskowego i pomocy humanitarnej. Zachód powinien również nałożyć na Rosję dotkliwe sankcje gospodarcze, aby osłabić jej zdolność do prowadzenia wojny.

Wojna w Ukrainie jest punktem zwrotnym w historii rosyjskiej kultury. Zmusza nas do ponownego przemyślenia sposobu, w jaki postrzegamy tę kulturę. Nie możemy już ignorować jej imperialistycznego charakteru i związków z przemocą. Musimy zacząć postrzegać rosyjską kulturę jako złożoną i kontrowersyjną, która zawiera zarówno elementy piękne, jak i przerażające.

Kultura unieważniania i wykluczenia

Kultura unieważniania to proces, w którym kultura lub tradycja grupy etnicznej lub narodowej jest usuwana lub zastępowana. Może to być dokonywane w wyniku wojny, okupacji, czy też kontrowersyjnej polityki państwa.

Wykluczenie kultury to proces, w którym ta kultura jest stopniowo usuwana z przestrzeni publicznej. Może to być dokonywane na różne sposoby, na przykład poprzez bojkot rosyjskich artystów i instytucji kultury, usuwanie rosyjskich dzieł sztuki z muzeów, czy też zakaz importu rosyjskich książek, filmów i muzyki.

Wojna w Ukrainie i rosyjska kultura

W 2023 roku Dzień Godności i Wolności Ukrainy obchodzony jest w warunkach wojny rosyjsko-ukraińskiej. Wojna ta jest kontynuacją walki o wolność Ukrainy, która rozpoczęła się w 2014 roku. Ukraińcy nieustannie walczą o swoją niepodległość i prawo do samostanowienia. Dzień Godności i Wolności Ukrainy jest symbolem determinacji i niezłomności narodu ukraińskiego. Jest to święto, które przypomina światu o walce o wolność i demokrację.

W 2013 roku Ukraina stała się świadkiem przełomowych wydarzeń, które na zawsze zmieniły jej bieg historii. Rewolucja Godności, która wybuchła w odpowiedzi na ucieczkę władzy od podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską, była symbolem walki ukraińskiego narodu o wolność, demokrację i europejską przyszłość.

Wojna w Ukrainie to wydarzenie o ogromnym znaczeniu dla całego świata. Jest to również wydarzenie, które generuje ogromną ilość informacji. W dobie mediów społecznościowych i dostępu do informacji z całego świata, trudno jest odróżnić informacje prawdziwe od fałszywych.

Rosyjska dezinformacja jest to rozpowszechnianie fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji w celu manipulowania opinią publiczną lub osiągnięcia określonych celów politycznych. Jest to powszechna praktyka w Rosji, a jej zakres został znacznie rozszerzony od czasu inwazji na Ukrainę w 2022 roku.

(Relacje z okupowanego Berdiańska. Pisownia oryginalna informatora – Polaka z Berdiańska)

Heretycy inaczej mówiąc – zdrajcy Ukrainy, zwłaszcza ci, którzy do 2022 roku wydawali siebie za patriotów chodząc w wyszywankach, wykrzykując hasła patriotyczne.

Nie chodzi tu o ludzi, którzy stali się zakładnikami sytuacji i po prostu próbują przeżyć pracując na okupanta. Mówimy o ludziach, którzy świadomie wyszli z mgły kusząc się na perspektywie, wysoko opłacalnego stanowiska podczas okupacji, wyrzekli się obywatelstwa, tożsamości i rozpoczęli współpracę z okupantem.

Jednak wielu z nich stało się tylko tymczasowymi pionkami dla okupantów, a nikt nie lubi zdrajców, raz zdradzili, zdradzą ponownie. Tak więc już duża liczba zdrajców na kierowniczych stanowiskach została zastąpiona przez personel z Rosji.