Dbając o przyszłość: wsparcie młodych naukowców-polonistów

25 marca 2016, 16:54

W obecnej sytuacji zglobalizowanego świata kształcenie młodej kadry naukowej ma decydujące znaczenie dla rozwoju społeczeństw poszczególnych państw i całych kontynentów. Naukowcy, będąc awangardą społeczną i rękojmią ewolucji myśli naukowej, w dużym stopniu wyznaczają czynniki i kierunki rozwoju państw. Dlatego kształcenie młodych uczonych-polonistów pozwoli wypełnić tę lukę w naukowym środowisku Ukrainy. Ten problem nabiera szczególnego wymiaru w kontekście stosunków międzykulturowych w państwach wieloetnicznych, w tym na Ukrainie. Uczeni-poloniści pochodzenia polskiego stając się częścią elity naukowej będą mogli podnieść status nie tylko nauki polonistycznej lecz także kultury i polskiej mniejszości na Ukrainie i przyczynić się do dalszego porozumienia i integracji obu państw.

Niewątpliwie, kształcenie młodych naukowców polskiego pochodzenia z Ukrainy pozwoli na nowe przeczytanie wspólnych mało znanych kartek dziejów współbycia na wspólnych pogranicznych terytoriach, poczynając od interferencji językowej i kończąc na przenikaniu międykulturowym.

Pomimo to naukowcy-poloniści mogą pozytywnie wpłynąć na poziom doskonałości naukowo-metodologicznej nauczycielstwa polskiego na Ukrainie.

Obecny potencjał naukowy ukraińskich uczonych-polonistów, wśród których warto wspomnieć prof. dra hab. R. Radyszewskiego, prof. dr hab. M. Bracką, prof. dr hab. E. Cichowska, prof. dr hab. Czernych oraz liczne jednostki naukowo-edukacyjne od Drohobycza i Lwowa po Berdiańsk i Charków (katedry, centra, lektoraty na uczelniach wyższych) świadczy o potencjalnych możliwościach kształcenia młodej naukowej kadry polonistycznej na Ukrainie.

Prof. dr hab. L. Suchomłynow, prezes Polskiego Kulturalno-Oświatowego Towarzystwa „Odrodzenie” w Berdiańsku